Jakie są główne formy autyzmu i jak je rozpoznać?

Trudności w relacjach społecznych, nieskuteczna komunikacja werbalna i niewerbalna oraz problemy behawioralne to główne rzeczy, które przychodzą na myśl, gdy słyszymy słowo autyzm. Jako istoty społeczne jest to całkowicie normalne. Jednak rodzice dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu mogą twierdzić, że pozaspołeczne cechy autyzmu są nie mniej ważne i widoczne, takie jak nietypowe reakcje na bodźce zmysłowe czy niezwykła zdolność skupiania się na drobnych szczegółach. Podejmowano wiele prób wyjaśnienia wszystkich objawów autyzmu, ale żadna pojedyncza teoria nie wyjaśniła dotychczas wszystkich jego różnorodnych przejawów i cech.

1. Niemniej jednak, oto najczęstsze objawy

Tak jak zaburzenia autystyczne różnią się w zależności od spektrum, tak samo mogą się różnić objawy. Istnieje jednak kilka podstawowych sposobów, dzięki którym możesz stwierdzić, czy nadszedł czas, aby udać się do specjalisty. Oto wczesne sygnały, na które należy zwrócić uwagę jako rodzic:

• Trudności komunikacyjne

Jednym z najczęstszych objawów u dzieci autystycznych są problemy z komunikacją i interakcją z innymi. Brak kontaktu wzrokowego, wyrazu twarzy, brak reakcji na wypowiedzenie imienia. Problemy z umiejętnościami społecznymi uniemożliwiają im inicjowanie i utrzymywanie rozmów, rozumienie sygnałów niewerbalnych i rozwijanie relacji.

• Opóźniona mowa i mowa ciała

Dzieci autystyczne mogą wykazywać objawy, takie jak opóźniona mowa, brak umiejętności językowych lub mogą w ogóle nie mówić. Dla niektórych z nich skuteczne modulowanie tonu głosu może być wyzwaniem. Czasami mają problemy z koordynacją lub wykazują dziwne wzorce ruchu, takie jak niezdarność lub chodzenie na palcach, a także pozbawioną wyrazu mowę ciała.

• Powtarzające się zachowanie

Dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu często wykazują powtarzające się zachowania, takie jak kołysanie, klaskanie lub kręcenie się, a także wąsko skoncentrowane zainteresowania. Łatwo też wpadają w stan niepokoju, gdy zmienia się ich rutyna lub otoczenie. Niektóre z nich mają określone preferencje żywieniowe, takie jak jedzenie tylko niektórych pokarmów lub rezygnacja z pokarmów o określonej konsystencji.

• Problemy sensoryczne

Dzieci, u których zdiagnozowano zaburzenie ze spektrum autyzmu, mogą być nadwrażliwe lub niewrażliwe na pewne bodźce, takie jak dźwięki lub światła. Czasami nie reagują na dotyk, ale mogą być obojętne na ból. W niektórych przypadkach mają współwystępujące zaburzenia, takie jak zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne, stany lękowe lub depresja lub zaburzenia zachowania.

2. Jakie są główne formy autyzmu?

Chociaż obecnie używa się ogólnej nazwy „zaburzenie ze spektrum autyzmu”, w przeszłości istniało kilka głównych form, które grupowały różne objawy objawów autyzmu. Niektóre z nich nadal spotykamy jako nazwiska, dlatego warto o nich wspomnieć.

• Zespół Aspergera

Kiedy słyszymy o zaburzeniach ze spektrum autyzmu, najczęściej myślimy o zespole Aspergera, chociaż początkowo odróżniano go od autyzmu, być może ze względu na łagodniejszą formę manifestacji niektórych objawów. Ponieważ w przypadku zespołu Aspergera niekoniecznie pojawia się on we wczesnym wieku, nie występuje też opóźnienie w rozwoju i mówieniu. Ma bardzo wysoką inteligencję i dobrą pamięć, mimo to brakuje mu umiejętności społecznych i wykazuje niezdolność do utrzymywania kontaktu z rówieśnikami.

• Zespół Kannera

Zostało nazwane na cześć doktora Leo Kannera, który był także odpowiedzialny za pierwsze doniesienia o autyzmie w 1943 roku. Dlatego też jest akceptowane jako przestarzałe określenie tego, co obecnie nazywamy autyzmem. Umożliwia identyfikację tak zwanego „autyzmu dziecięcego” lub zaburzenia występującego u niemowląt i dzieci, które obejmuje między innymi zaburzenia socjalizacji i powtarzalne zachowania.

• Zespół Retta

Jej nazwa pochodzi od nazwiska doktora Andreasa Retta, który opisuje zaburzenie neurorozwojowe, które dotyka głównie dziewczynki. Dzieci z zespołem Retta często wykazują we wczesnym wieku podobne objawy autyzmu, takie jak utrata komunikacji i umiejętności społecznych. Ma jednak wiele objawów fizycznych, które nie występują w zaburzeniach ze spektrum autyzmu. Objawia się osłabieniem mięśni, nietypowym wzorcem oddychania, zaburzeniami funkcji poznawczych, opóźnieniem wzrostu, niemożnością mówienia, a nawet drgawkami.

• Zaburzenia dezintegracyjne u dzieci

Przed przeklasyfikowaniem na zaburzenie ze spektrum autyzmu uznawano je za rzadką i cięższą formę autyzmu. Jego objawy są takie same jak w przypadku autyzmu, z tą różnicą, że pojawiają się później i mogą nagle się pogorszyć. Objawy zaburzenia dezintegracyjnego obejmują utratę zdolności motorycznych, brak kontroli nad pęcherzem lub jelitami, niezdolność do dbania o siebie, brak umiejętności społecznych i brak ekspresyjnych umiejętności językowych. Częstość występowania padaczki jest większa u dzieci z tym zaburzeniem niż u dzieci z autyzmem.

Jednak w ostatnich latach coraz więcej mówi się o nasileniu objawów i o opiece wymaganej dla dzieci z autyzmem. Na przykład poziom 1 jest uważany za najłagodniejszą formę zaburzenia ze spektrum autyzmu. Ma trudności z interakcjami społecznymi, wyrażaniem siebie i prowadzeniem rozmowy, a także ma problemy z przechodzeniem z jednej czynności do drugiej lub próbowaniem nowych rzeczy. Dzieci z autyzmem na poziomie 2 wymagają większego wsparcia i leczenia, ponieważ wykazują większe problemy z komunikacją, większe trudności w zmianie skupienia lub przechodzeniu z jednej czynności na drugą, oczywiste problemy z umiejętnościami werbalnymi i niewerbalnymi. Najcięższą formą autyzmu jest poziom 3, przy czym dzieci w tej kategorii mają największe wyzwania społeczne i komunikacyjne, bardzo rzadko lub wcale nie inicjują kontaktów społecznych, mają ograniczone umiejętności językowe lub nie mają ich wcale, wykazują ograniczone lub powtarzalne zachowania, które znacząco zakłócają normalne funkcjonowanie.

Te trzy poziomy są cenne, ponieważ pomagają określić poziom wsparcia, jakiego potrzebuje dziecko. Nie mogą jednak dać pełnego obrazu mocnych i ograniczeń, ponieważ niektóre dzieci z autyzmem na poziomie 1 mogą potrzebować większego wsparcia w szkole, ale mniejszego wsparcia we własnym domu, podczas gdy inne mogą dobrze sobie radzić w szkole, ale potrzebować wsparcia w sytuacjach społecznych. Z tego powodu wielu specjalistów zajmujących się zdrowiem psychicznym nie uważa tych poziomów za przydatne i woli stawiać bardziej ogólną diagnozę zaburzeń charakteru autystycznego. Możesz więc zobaczyć, jak różnorodne mogą być kategoryzacje dotyczące form i przejawów autyzmu oraz jak szerokie jest ich spektrum. Możesz także przeczytać więcej przydatnych artykułów związanych z autyzmem na naszym blogu:

• Kiedy pojawia się autyzm i jakie są jego przyczyny?

3.Dlaczego nie powinieneś bać się prosić o pomoc

W miarę dorastania niektóre dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu stają się bardziej komunikatywne w stosunku do innych, wykazują mniej zaburzeń zachowania, a te z najłagodniejszymi objawami mogą prowadzić normalne lub prawie normalne życie. Dzięki wczesnemu i terminowemu leczeniu osoby z łagodnymi lub umiarkowanymi objawami mogą ukończyć studia. Osoby o zdolnościach poniżej przeciętnych mogą także wykonywać specjalistyczną pracę i żyć całkowicie samodzielnie. Jednak inni nadal mają trudności z językiem lub umiejętnościami społecznymi, a okres nastoletni może przynieść jeszcze większe problemy behawioralne i emocjonalne. Zdolności i potrzeby są różne i mogą ewoluować z biegiem czasu. Osoby z autyzmem często cierpią na choroby współistniejące, w tym epilepsję, depresję, stany lękowe i zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, a także trudne zachowania, takie jak trudności ze snem i samookaleczenia. Poziom funkcjonowania intelektualnego również jest bardzo zróżnicowany i czasami może wiązać się z głębokim upośledzeniem.

I chociaż niektóre osoby z autyzmem mogą żyć samodzielnie, inne są dotknięte poważną niepełnosprawnością i potrzebują opieki i wsparcia przez całe życie. To nie przypadek, że Światowa Organizacja Zdrowia podkreśla, jak bardzo ważne jest, aby po zdiagnozowaniu autyzmu dzieciom, młodzieży i dorosłym z autyzmem oraz ich opiekunom zaoferowano odpowiednie informacje, usługi, skierowania i wsparcie zgodnie z ich indywidualnymi potrzebami i preferencjami. Ponieważ problemy osób autystycznych są złożone i wymagają szeregu zintegrowanych usług obejmujących specjalną opiekę i rehabilitację, aby zapewnić dobrą jakość życia.

Poproś o pomoc i rozpocznij kampanię już teraz lub podaj rękę i wesprzyj kogoś w potrzebie .

Dlatego nie bój się prosić o pomoc, jeśli sam nie możesz sobie poradzić – zarówno psychicznie, fizycznie, jak i finansowo. Proszenie o pomoc nikogo nie osłabia. Raczej pokazuje odwagę i siłę, aby pokonać problem. Pokazuje, że w trudnej sytuacji można szukać pomocy, a także wiedzieć, jak i gdzie jej udzielić.

Jedną z zalet środowiska online i nowych technologii jest łatwość dotarcia do innych. Sieci społecznościowe niewątpliwie dają wiele możliwości, ale jednocześnie posty mogą łatwo zgubić się wśród milionów innych. Bardzo często jeden post nie wystarczy, potrzebna jest większa kampania, szczególnie jeśli potrzebne są większe środki. Dlatego warto raczej spróbować stworzyć własną kampanię zbierania funduszy. Platforma darowizn PavelAndreev . BG pomoże Ci dotrzeć do znacznie większej liczby osób. Opowiedz swoją historię, pokaż, przez co przechodzisz, udostępniaj zdjęcia, filmy (więcej informacji i zdjęć możesz dodać później) i wyrażaj szczere życzenia. Ludzie zawsze cenią szczerość. Jeśli nie wiesz od czego zacząć, masz trudności techniczne lub potrzebujesz wskazówek na temat dokładnych etapów tworzenia osobistej kampanii, skontaktuj się z zespołem PavelAndreev . BG odpowie i pomoże. Bo w świecie, w którym ludzie chcą szybko rozwiązywać swoje problemy, bardzo przydatne jest otaczanie się ludźmi, którzy mogą nam pomóc w różnych sytuacjach.