Γεια σας, με λένε Μάριο και διευθύνω το καταφύγιο Hope for Homeless Cyprus. Ξεκίνησα αυτό το καταφύγιο πριν από περισσότερο από μία δεκαετία, όχι επειδή είχα χρόνο ή πόρους, αλλά επειδή δεν μπορούσα να αγνοήσω τον πόνο. Δεν μπορούσα να προσπεράσω τα ζώα που είχαν εγκαταλειφθεί στους δρόμους, αφήνοντάς τα να πεινάσουν ή, ακόμη χειρότερα, να υποφέρουν. Αυτό το μέρος δεν είναι απλώς ένα καταφύγιο· είναι το σπίτι που έχω φτιάξει για αυτά, και για πολλά, είναι η μόνη αγάπη που έχουν γνωρίσει ποτέ.

Ζω εδώ—κυριολεκτικά. Το "σπίτι" μου είναι ένα φορτηγάκι παρκαρισμένο μέσα στο καταφύγιο. Δεν νοικιάζω διαμέρισμα ούτε ξοδεύω χρήματα για την άνεσή μου, επειδή κάθε ευρώ που εξοικονομώ πηγαίνει στα ζώα. Η προτεραιότητά μου είναι αυτά: να τα ταΐζω, να τα κρατώ υγιή και να τους δείχνω ότι είναι αγαπημένα.

Ας σας πω για τη Wish, μια από τις μεγαλύτερες ψυχές εδώ. Η Wish είναι 13 ετών και είναι μαζί μου από την αρχή. Ήταν ένα από τα πρώτα σκυλιά που έσωσα από τους δρόμους. Η αδερφή της, η Fiona, είναι επίσης εδώ. Και οι δύο είναι μαζί μου σε όλες τις καλές και κακές στιγμές, σαν παλιοί φίλοι που έχουν δει τα πάντα. Κοιτάζω τη Wish και βλέπω αντοχή, αλλά και ευθραυστότητα. Μεγαλώνει, και τα ιατρικά της έξοδα αυξάνονται.

Μετά, υπάρχει η Brookie, ένα ροτβάιλερ που έσωσα από ευθανασία. Πριν από χρόνια, η Brookie δάγκωσε ένα παιδί, και όλοι ήθελαν να τη χαρακτηρίσουν επικίνδυνη. Αλλά εγώ είδα κάτι άλλο—έναν φοβισμένο σκύλο που δεν άξιζε να πεταχτεί. Από τότε είναι μαζί μου, αποδεικνύοντας κάθε μέρα ότι η αγάπη μπορεί να γιατρέψει και τις βαθύτερες πληγές.

Ο Dandy, το 14χρονο σκυλί μας, ήταν το πρώτο ζώο που πήρα στο καταφύγιο. Είναι αυτός που ξεκίνησε αυτό το ταξίδι για μένα. Χωρίς αυτόν, δεν θα υπήρχε το Hope for Homeless Cyprus. Είναι η υπενθύμιση του γιατί το κάνω αυτό, ακόμα και όταν τα πράγματα φαίνονται αδύνατα.

Η οικογένειά μας δεν αποτελείται μόνο από σκύλους. Έχουμε γάτες και έναν γάιδαρο. Ο καθένας τους έχει ένα όνομα, μια ιστορία, και μια καρδιά που έμαθε να εμπιστεύεται ξανά χάρη στην καλοσύνη που μπορέσαμε να τους δείξουμε.

Αυτή τη στιγμή, όμως, βρισκόμαστε σε κρίση. Η γη που νοικιάζουμε για το καταφύγιο πωλείται, και πρέπει να μεταφερθούμε. Η μετακίνηση θα κοστίσει χρήματα—χρήματα που δεν έχουμε. Πέρα από αυτό, τα ζώα μας χρειάζονται τροφή, εμβόλια, φροντίδα από κτηνίατρο, και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Οι φράχτες μας καταρρέουν και οι δυνάμεις μας εξαντλούνται.

Ζητώ τη βοήθειά σας—όχι για μένα, αλλά για αυτά. Για τη Wish και τη Fiona, που μου χάρισαν πάνω από μία δεκαετία ανιδιοτελούς αγάπης. Για τη Brookie, που αποδεικνύει κάθε μέρα ότι οι δεύτερες ευκαιρίες αξίζουν. Για τον Dandy, που ξεκίνησε τα πάντα. Για τις γάτες και τον γάιδαρο, που δεν έχουν πουθενά αλλού να πάνε.

Κάθε δωρεά, όσο μικρή κι αν είναι, κάνει τη διαφορά. Είναι ένα γεύμα για έναν πεινασμένο σκύλο, φάρμακα για μια άρρωστη γάτα, ή ένα βήμα πιο κοντά στο να βρούμε ένα νέο σπίτι για το καταφύγιο.

Έχω αφιερώσει τη ζωή μου σε αυτά τα ζώα. Είναι η οικογένειά μου. Έχω παραιτηθεί από την άνεση, τη σταθερότητα, και ακόμα κι από ένα σωστό σπίτι για μένα, ώστε αυτά να έχουν μια ευκαιρία. Αλλά δεν μπορώ πια να το κάνω μόνος μου.

Σας παρακαλώ, αν μπορείτε, βοηθήστε μας. Μοιραστείτε την ιστορία μας, κάντε μια δωρεά αν έχετε τη δυνατότητα, και βοηθήστε μας να κρατήσουμε το Hope for Homeless Cyprus ζωντανό.

Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου.

Μάριος
Hope for Homeless Cyprus

EN

Hello, my name is Marios, and I run Hope for Homeless Cyprus. I started this shelter over a decade ago, not because I had extra time or resources, but because I couldn’t look away. I couldn’t walk past the suffering of animals abandoned on the streets, left to starve, or worse. This place isn’t just a shelter; it’s the home I’ve built for them, and for many, it’s the only love they’ve ever known.

I live here—quite literally. My “home” is a van parked inside the shelter premises. I don’t rent an apartment or spend money on comforts for myself because every euro I save can go to the animals. My priority is them: feeding them, keeping them healthy, and making sure they know they’re loved.

Let me tell you about Wish, one of the oldest souls here. Wish is 13 years old and has been with me since the beginning. She was one of the first dogs I saved from the streets. Her sister, Fiona, is here too. They’ve both been with me through all the ups and downs, like old friends who’ve seen it all. I look at Wish and see resilience, but also fragility. She’s growing old, and her medical bills are increasing.

Then there’s Brookie, a rottweiler I saved from being euthanized. Years ago, Brookie bit a child, and everyone wanted to label her as dangerous. But I saw something else—a scared dog who didn’t deserve to be thrown away. She’s been with me ever since, proving every day that love can heal even the deepest wounds.

Dandy, our 14-year-old dog, was the very first animal I took in. He’s the one who started this journey for me. Without him, there wouldn’t be a Hope for Homeless Cyprus. He’s my reminder of why I do this, even when things feel impossible.

Our family isn’t just dogs. We have cats, and even a donkey. Every one of them has a name, a story, and a heart that has learned to trust again because of the kindness we’ve been able to show them.

But right now, we’re facing a crisis. The land we rent for the shelter is being sold, and we need to relocate. Moving will cost money—money we don’t have. On top of that, our animals need food, vaccinations, vet care, and better living conditions. Our fences are falling apart, and we’re stretched to the breaking point.

I’m asking for your help—not for me, but for them. For Wish and Fiona, who’ve given me over a decade of unconditional love. For Brookie, who proves every day that second chances matter. For Dandy, who started it all. For the cats and the donkey who have nowhere else to go.

Every donation, no matter how small, makes a difference. It’s a meal for a hungry dog, medicine for a sick cat, or a step closer to finding a new home for the shelter.

I’ve dedicated my life to these animals. They are my family. I’ve given up comfort, stability, and even a proper home for myself so they can have a chance. But I can’t do it alone anymore.

Please, if you can, help us. Share our story, donate if you’re able, and help us keep Hope for Homeless Cyprus alive.

From the bottom of my heart, thank you.

Marios
Hope for Homeless Cyprus